Op een dag wilde mier Marcel op reis. Hij ging met zijn broers Bart en Boris. Onderweg kwamen ze Kruisje tegen en zeiden hem gedag. Na een tijdje lopen zei Bart,"ik krijg natte voeten„. En ze zagen een grote plas voor zich. Het zou te lang duren als zeer omheen zouden lopen. Na wat nadenken besloten ze een boot te maken. Ze maakte een boot van een blad dat ze op het water lieten drijven. Het ging goed tot dat..... er sprong een grote vis boven hun hoofd. Hij had gruwelijke tanden en hapte 3× naar de boot. Ze werden bang en durfde niet meer verder te roeien. Opeens kwam er een vis die de boot meesleurden naar de kant. Niet veel later beukte ze hard tegen de kant, "gelukkig zijn er geen gewonden„ zegt Bart. Na dat ze opstonden kwam er een reusachtige schorpioen op hun af.Ze vluchten snel weg in een onbekende mierenhoop. De eerste mier die ze zagen vroeg:"wie zijn jullie? Wat doen jullie hier?„. Marcel zei:"hoi, ik ben Marcel en dit zijn mijn broers Bart en Boris. De koningin van die mierenhoop kwam en vroeg:"hoe komen jullie aan deze kant van de plas? We hadden een boot gemaakt en de vissen sleurde ons naar deze kant van de plas. Daarna stonden we oog in oog voor een schorpioen en vluchtte in deze mierenhoop„. "komen jullie maar mee. De schorpioen is onze vijand. Jullie mogen een nacht blijven slapen„zei de koningin. Nachts kan Bart niet slapen omdat hij heimwee heeft. De volgende dag mochten ze alle drie op een miljoenpoot langs de plas. Maar daar kwam de schorpioen weer aan! Iedereen ging naar binnen behalve de miljoenpoot, hij rende zo hard als hij kon om de plas heen. Maar daar was ook een schorpioen, ze werden omsingelt. Opeens rende de miljoenpoot onder de benen van de schorpioen door. Dat deden Marcel,Bart & Boris ook. Toen de schorpioen het had opgegeven konden ze veilig naar huis.In het dorpje aangekomen vertelden ze aan iedereen wat ze meegemaakt hadden. 1 0f 2 maanden later kreeg Marcel een pakje bij de post, er zat een briefje aan en er stond op: dit pakje is van de mierenhoop ondergronds. Marcel maakt het pakje op en er zat een machinetje in en een handleiding. Toen zette hij het machinetje in elkaar en op de handleiding stond ook hoe het werkte ( het is een soort telefoon). Handig he? Einde
De grote reis
Drie musketiers
Er waren eens drie musketiers. Ze heetten Joep, Niels, Sjoerd. Joep en Niels kwamen uit Nederland en Sjoerd van de noordpool. Ze moesten allemaal voor een vergadering naar Den Bosch. Niels zei: wat is het hier koud. Sjoerd zei: wat is het hier warm. Joep zei niet zeuren want we moeten beslissen wie het huwelijks geschenk Moet ophalen bij prins Bernard. We moeten het zo snel mogelijk halen en naar de prinses brengen. Maar wie van ons gaat dat doen??? Laten we steen papier schaar doen. Sjoerd won en moest dus het huwelijksgeschenk halen. Hij ging zich klaarmaken voor de grote reis. Ondertussen gingen de andere 2 naar de prinses. Sjoerd dacht bij zichzelf wat ben ik toch een geluksvogel, hij wist niet dat een stel boeven het huwelijksgeschenk wilden stelen. Diezelfde middag begon hij met zijn reis na een tijdje rustte hij even uit om wat te eten en te slapen toen hij wakker werd zag hij de boeven langs lopen. En ze vroegen of hij wist waar het kasteel van de prins was. Hij zij dat hij het wel wist en wees ze de weg, maar vroeg zich toch af wat die 2 daar wilden doen. Na een tijdje ging hij ook op stap. ’s Avonds kwam hij bij het kasteel en zag dat er iets mis was. Hij ging meteen kijken maar......... het huwelijksgeschenk was weg !! Hij dacht meteen dat zijn vat die mannen van vanmiddag, ik krijg ze noch wel. Hij wist niet dat de boeven hun kamp hadden opgezet in het bos naast het kasteel. Hijzelf overnachten in het kasteel. ’s Ochtends ging hij al vroeg op pad maar toch waren de boeven al weg. Toen hij in de verten keek zag hij de dieven nog net weg rennen hij rende er meteen achteraan na een tijdje had hij ze al bijna ingehaald hij kon al horen wat ze zijden. De boeven zijden: in onze schuilplaats in de bergen vinden ze ons nooit. Sjoerd dacht ik moet snel naar de bergen want daar is de schuilplaats van de boeven. Hij ging er zo snel mogelijk maar niet al te snel naar toe om een valstrik voor te berijden. Hij sloop naar de boeven en pakte met zijn vlugge handen het huwelijksgeschenken nam het zo snel mogelijk mee naar de prinses. Na een tijdje lopen ging hij uitrusten onder een boompje. De boeven hadden terwijl hij sliep hem ingehaald maar zagen niet dat hij daar lag te slapen. Toen hij wakker werd begon hij weer te lopen even later zag hij de boeven overleggen of ze terug zouden gaan of niet uiteindelijk besloten ze om terug te gaan. Nu kon Sjoerd rustig naar het kasteel van de prinses. Hij gaf toen hij er was het huwelijksgeschenk aan de prinses. Toen eindelijk de prins was aangekomen gingen ze trouwen. En ze leefden nog lang en gelukkig
